top of page
Zdjęcie autoraDrozd & Pięta

APLIKACJA MOBILNA A NIŻSZA OPŁATA ZA POSTÓJ W STREFIE PARKOWANIA

W myśl art. 13b ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 320) rada gminy (rada miasta), ustalając strefę płatnego parkowania lub śródmiejską strefę płatnego parkowania, określa m.in. sposób pobierania opłat za postój pojazdów samochodowych w strefie.


Rada Miejska Krakowa w ramach regulacji dotyczącej funkcjonującej na terenie miasta strefy płatnego parkowania postanowiła o wprowadzeniu regulacji, zgodnie z którą dla posiadaczy Karty Karkowskiej określono niższe stawki opłat, lecz jednocześnie ograniczono możliwości wnoszenia niższej stawki opłaty, jedynie do jednego sposobu - dedykowanych aplikacji mobilnych. Tym samym, jedynie ci spośród osób posiadających Kartę Karkowską, którzy posługiwali się aplikacją mobilną, mogli skorzystać z niższych stawek opłaty za postój w strefie.


Strefa płatnego parkowania

Uchwałę zakwestionował w powyższym zakresie wojewoda małopolski w trybie nadzoru wskazując, że uchwała naruszała konstytucyjną zasadę równości wobec prawa wynikającą z art. 32 ust.1 i 2 Konstytucji RP, która w swojej treści nakazywała równe traktowanie równych i podobne traktowanie podobnych podmiotów.


Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody zostało zaskarżone do WSA w Krakowie (wyrok z dnia 24 października 2023 r., III SA/Kr 854/23), który po rozpatrzeniu sprawy uznał, że regulacje uchwały dotyczące niższej opłaty jedynie dla osób z Kartą Karkowską, które dokonują płatności poprzez aplikacje mobilne, nie narusza art. 32 Konstytucji RP i uchylił rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody.


Jak wskazał Sąd:

„Przyjmując, że cechą relewantną jest posiadanie Karty Krakowskiej to możliwość zapłaty niższej opłaty za postój samochodu w obszarze płatnego parkowania za pomocą powszechnie dostępnych i nie limitowanych rodzajowo (jak zapewniał pełnomocnik strony skarżącej) aplikacji mobilnych jest zdaniem Sądu racjonalnie uzasadnione kosztami utrzymania systemu elektronicznych opłat w stosunku do kosztów utrzymania parkometrów.”

Z takim stanowiskiem sądu I instancji nie zgodził się wojewoda małopolski wnosząc skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.


NSA przy rozpatrywaniu sprawy przyjął, że wprowadzając na zasadzie wyłączności mobilny sposób uiszczania obniżonych opłat za kolejne godziny postoju w obszarze płatnego parkowania dla posiadaczy Karty Krakowskiej, wspólną cechą istotną, uzasadniającą równe traktowanie określonych podmiotów będących adresatami tego przepisu, jest posiadanie właśnie statusu określonego przez Kartę Karkowską.


W ocenie NSA, rada ustalając obniżoną opłatę za postój z uwagi na jej wniesienie jedynie w dedykowanych aplikacjach mobilnych do wnoszenia opłat za parkowanie, zróżnicowała zakres praw posiadaczy Karty Krakowskiej, pomimo tego, że adresaci tego przepisu znajdują się w tożsamej lub podobnej sytuacji prawnej związanej co do zasady z zameldowaniem lub zamieszkiwaniem na terenie Krakowa oraz możliwością postoju pojazdu samochodowego w obszarze płatnego parkowania.


Na podstawie przeprowadzonej analizy NSA (wyrok z dnia 12 lipca 2024 r., II GSK 261/24) stwierdził –

„(…) w przedmiotowej sprawie skarżąca rada miasta naruszyła konstytucyjne i ustawowe granice legalnego wykonywania kompetencji do stanowienia aktu prawa miejscowego w zakresie wyznaczonym w art. 13b ust. 4 pkt 3 u.d.p. przez to, że bez zachowania wymogów relewantności, proporcjonalności oraz powiązania z zasadami i wartościami konstytucyjnymi wprowadziła niedopuszczalne odstępstwo od konstytucyjnej zasady równości (art. 32 ust. 1 Konstytucji RP) przez ustanowienie w odniesieniu do adresatów uprawnienia do obniżonej stawki opłaty za postój (posiadaczy statusu tzw. Karty Krakowskiej) w obszarze płatnego parkowania (strefie płatnego parkowania i śródmiejskiej strefie płatnego parkowania) systemu płatności mobilnych jako wyłącznego i obligatoryjnego sposobu pobierania powyższych opłat, podczas gdy określona grupa beneficjentów tego uprawnienia została w ten sposób arbitralny i całkowity pozbawiona możliwości jego wykonywania.”

W konsekwencji, NSA uchylił zaskarżony wyrok w tej części i oddalił skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody małopolskiego.


 

Zainteresował Cię ten temat, masz wątpliwości lub pytania, a może potrzebujesz profesjonalnego wsparcia? Zapraszamy do kontaktu - Grzegorz Drozd, radca prawny, wspólnik w Kancelarii Drozd & Pięta.

Comments


bottom of page