ZGODA RADY NA ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z RADNYM

Radnym będącym członkami organu kolegialnego jednostki samorządu terytorialnego ustawodawca, w związku z pełnionym mandatem, zagwarantował pewnego rodzaju szczególną gwarancję stabilności zatrudnienia.

Zgodnie bowiem z art. 25 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, rozwiązanie z radnym stosunku pracy wymaga uprzedniej zgody rady gminy, której jest członkiem. Rada gminy odmówi zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, jeżeli podstawą rozwiązania tego stosunku są zdarzenia związane z wykonywaniem przez radnego mandatu (analogiczne regulacje zawierają przepisy art. 22 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym oraz art. 27 ust. 2 ustawy o samorządzie województwa). 

Z przepisu tego wynika, że pracodawca radnego jeszcze przed złożeniem oświadczenia woli o rozwiązaniu stosunku pracy zobowiązany jest wystąpić do rady (sejmiku), której członkiem jest pracownik  będący jednocześnie radnym, w celu uzyskania zgody tego organu na dokonanie czynności rozwiązania stosunku pracy. Przyjmuje się, że konieczność uzyskania zgody pracodawcy na rozwiązanie z radnym stosunku pracy stanowi jeden ze środków zapewnienia radnemu swobodnej i nieskrępowanej możliwości wykonywania mandatu.

W konsekwencji powyższego, następuje ograniczenie swobody pracodawcy, w rozwiązaniu stosunku pracy z radnym bez wcześniejszego uzyskana zgody rady (sejmiku). Trzeba jednak mieć na uwadze, że ograniczenie to nie ma charakteru bezwzględnego. Zawsze bowiem należy uwzględniać sam cel tej regulacji, która ingeruje w istniejący między pracodawcą a radnym (pracownikiem) stosunek pracy. Celem tym nie jest udzielenie bezwarunkowej ochrony radnemu w zakresie jego uprawnień wynikających z przepisów prawa pracy, co pozbawiałoby pracodawcę możliwości rozwiązania lub zmiany istniejącego stosunku pracy z radnym.

W zakresie swobody rady (sejmiku) dotyczącej rozpatrywania wniosku pracodawcy o wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym będącym pracownikiem, zwrócenia uwagi wymaga, że na przestrzeni ostatnich lat, stanowiska judykatury podlegały ciągłym zmianom. W związku z czym, interpretacja przepisów dotyczących wymogu uzyskania zgody rady (sejmiku) nie była jednoznaczna. Z jednej bowiem strony przyjmowano, że rada (sejmik) posiada w tej kwestii szeroki zakres swobody. Z drugiej natomiast wskazywano na potrzebę ścisłej i ograniczonej wykładni tych przepisów.

Obecnie jednak dominującym poglądem jest, że podstawą do odmowy wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym mogą być jedynie te zdarzenia, które są związane z wykonywaniem przez radnego mandatu (tak NSA w wyroku z 3 grudnia 2021 r., III OSK 4443/21, z 31 maja 2021 r., III OSK 3615/21; z 20 grudnia 2022 r., III OSK 1450/21 i III OSK 1449/21, z 21 marca 2023 r., III OSK 2007/21).

Powyższe stanowisko przyjął WSA we Wrocławiu w niedawnym wyroku z dnia 23 października 2024 r. (IV SA/Wr 279/24), w którym wskazał - „(…) powołany przepis nie stanowi instrumentu ponadstandardowej ochrony stabilności zatrudnienia danej osoby tylko z tego tytułu, że ma ona status radnego. Przepis ten odczytywany być musi jako instytucja zapewniająca możliwość prawidłowego wykonywania mandatu przez radnego. W konsekwencji odmowa wyrażenia zgody będzie uzasadniona tylko w przypadku stwierdzenia ścisłego i bezpośredniego związku pomiędzy zamierzonym rozwiązaniem stosunku pracy, a wykonywaniem mandatu radnego.”. 

Podkreślenia wymaga, że przepisy dotyczące obowiązku uzyskania zgody rady (sejmiku) na rozwiązanie z radnym stosunku pracy, znajdą również zastosowanie w przypadku stosunku pracy z powołania, a także wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy pracownika, będącego radnym.

---

Zainteresował Cię ten temat, masz wątpliwości lub pytania, a może potrzebujesz profesjonalnego wsparcia? Zapraszamy do kontaktu - Grzegorz Drozd, radca prawny, wspólnik w Kancelarii Drozd & Pięta.